χρωματοπτόμετρ

το, Ν

ιατρ. (παλ. όρος) όργανο για τη μέτρηση τής ευαισθησίας τού ματιού στα χρώματα, για τη διαπίστωση αχρωματοψίας και δυσχρωματοψίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρώμα, -ατος + οπτόμετρο].